LUCES, CÁMARA... ACCIÓN: West side story

A historia de  amor entre dous membros de familias inimigas e enfrontadas nun grave conflicto ten sido mil veces narrada. Shakespeare contouna en "Romeo e Xulieta" e, desde aquela, volve unha e outra vez adaptada á distintas épocas ou lugares. E así foi Leonard Bernstein, un compositor e director de orquestra norteamericano, decidiu situar nas rúas de Nova York a historia de amor entre membros de dúas cuadrillas rivais.

Esta nova versión de Romeo e Xulieta, WEST SIDE STORY, estrenouse como espectáculo musical nun teatro de Brodway en 1957. O éxito da obra levounos a rodar a película en 1961.

Nesta versión, non hai familias, senón que son dúas cuadrillas enfrontadas: pelexas, regueifas, discusións, amor tolo...nas rúas e terrazas dunha inmensa cidade.  A música é a peza fundamental para definir as dúas cuadrillas. Os Sharks (portorriqueños, os inmigrantes) están representados pola música e os ritmos latinos, mentres que os Jets (os fillos dos irlandeses, polacos e italianos) están representados polo Jazz. A película axudaranos a reflexionar sobre a mestizaxe, o racismo, a inmigración, a fusión das distintas culturas...

Jerome Robbins foi o coreógrafo, exixente, que siempre persiguiu a naturalidade e a fluidez no movemento. Por eso, unha das dificultades de bailar West Side Story é facelo de xeito que o público  entenda o baile como unha extensión do movemento propio das personaxes. É unha coreografía que obriga ós actores e actrices a unha forma física digna de atletas olímpicos.

Unha das pezas con máis sona é AMÉRICA, un tema con ritmo de huapango mexicano. realmente é unha regueifa entre as rapazas defensoras das "bondades" da sociedade americana, e os rapaces que descreben os aspectos negativos. A peza é vertixinosa; rapaces e rapazas discuten ó tempo que cantan e bailan. Rítmicamente é un compás de amalgama que combina 6/8 e 3/4. 

Velaí a escena

West side story

(1961)

Imos xogar co compás de amalgama que combina o 6/8 e o 3/4.

 

RITMOS PARA FACER UNHA TORTILLA FRANCESA

Cantando, aprenderemos hoxe a facer unha tortilla francesa. 

1.-Abrimos o ovo

2.- Batémolo

3.- Fritímolo

4.- Comémolo

Velaí toda a secuencia 

Agora transformamos os ritmos verbais en percusións corporais

Visionamos novamente a escena. Nesta versión temos unha tradución para comprender a conversación que manteñen. Prestade atención e marcade con algún aceno aqueles fragmentos nos que recoñecedes a música.

"América"  co texto traducido

O baile son movementos organizados atendendo a música e ocupando un espacio. No cine atopamos moitos bailes inesquecibeis. Velaquí algúns deles. Esther Williams bailaba na auga na película:

Escola de Sereas

(1944)

Bailan nas gradas e cafes en:

Grease
(1978)

Bailan os leñadores e as rapazas entre ás árbores das montañas en:

Sete noivas para sete irmáns

(1955)

Os limpadores bailan sobre os tellados londinenses na película:

Mary Poppins

(1964)

As traballadoras dunha fábrica bailan durante seu traballo na película danesa: 

Dancer in the dark

(2000)

Bailan os invitados dunha boda indú a bordo dun barco:

Dil Dhadakne Do

(2015)