A ARCA DA MARGA.
A arca é o lugar onde as sensacións esperan, protexidas e quentes. Velaí están ata que alguén, con interese e curiosidade, abra a tampa e remexa na súa procura.
E que podes atopar? Pois as partituras, as cancións, as audicións, os vídeos, os xogos que usamos na rede, e outros enlaces con información útil.
Alfonso X o Sabio soubo sumar habilidades, saberes e sensibilidades. Xudeos, árabes e cristianos participaron en importantísimos traballos científicos rescatando antigos textos e traducindo ao latín documentos árabes e tamén xudeos.
Foi o autor de cantigas e cancións: AS CANTIGAS DE SANTA MARÍA. Velaí déixovos a partitura simplificada da Cantiga nº 100 (Santa María Estrela do Día).
Poderemos tocala tamén nun arranxo para os instrumentos de placas. Agora velaí quédavos para que poidades tocala coa frauta.
Lembrade que cando clicades na imaxe abrides un enlace a NOTEFLIGHT. Buscade a flecha de PLAY e premede nela para escoitar a melodía
Velaí vos queda un enlace para que vedase como se toca coa frauta.
Velaí está. É Molly Malone, unha pesca que vendía peixe polas rúas de Dublin, ou cando menos isa é a triste historia que escoitarás cantar en tódolos pub's da verde Ireland (Irlanda, para nós).
Esta é a letra da canción
E velaí queda a partitura. Lembra que, si premes na partitura, abrirase NOTEFLIGHT e cando premas no triángulo vermello do ángulo inferior esquerdo poderás escoitar a melodía ao tempo que les as notas.
E agora imos escoitala en distintas voces. Na versión tradicional de THE DUBLINERS
Chegou MAIO e con él a festa da primavera das aldeas e vilas galegas. Velaí algunhas coplas do cancioneiro tradicional que falan desa festa. Lembra que si clicas na partitura abrirase o NOTEFLIGHT e poderás escoitala se premes no triángulo vermello do ángulo inferior esquerdo.
AÍ VEN O MAIO
Aí vén o Maio
pra Vilariño
aí ven o Maio
saír ó camiño.
Este é o Maio
que maiño é;
este é o maio
que anda de pé.
LEVÁNTATE MAIO
Levántate Maio
que tanto durmiches
pasou o inverno
e non o sentiches.
E víste-lo Maio
e vístelo ben;
se é que non o vistes
velaí vos vén.
MAIO, MAIO ENTRA DE CREGO
Maio, maio entra de crego Non revolva-lo tempo xurando. Maio, Maio da cruz da mariña Bótennolo maio, señores caballeros Se non teñen maios pois bótennos diñeiro
Ahí ven o Maio pola calle do Sol Ahí ven o maio de roubar ó valedor. Ahí ven o Maio pola calle do Medio Ahí ven o Maio de roubar o velo-velo. Ahí ven o Maio pola calle de Abaixo Ahí ven o Maio de roubar o Tirabaixo. Ahí ven o Maio por riba das silveiras Ahí ven o Maio de roubar ás costureiras. Ahí ven o Maio pola calle de Arriba Ahí ven o Maio de roubar á Maravilla.
Escoita esta cantiga na versión de NA LÚA, un grupo do Porriño que, aló polos anos 80, encheu de marcha estas coplas tradicionais.
Aínda que a tradición dos Maios é ben antiga e celebrábabase en toda Galicia, son as provincias do Sur (Ourense e Pontevedra) onde máis e mellor permanece.
Vai seguindo o fío: VERBAS - SONS - IMAXES
Un poeta ourensán, Manuel Curros Enríquez, escribiu hai cento trinta e cinco anos un belísimo poema que contaba como a rapazada da súa vila, Celanova, ía cantando polas casas e mesmo pedindo algún agasallo cando chegaba o tempo dos maios. Cen anos máis tarde Luis Emilio Batallán, un rapaz de Caldas de Reis, leeu o poema dos maios; empezou a rebulirlle nos miolos unha melodía, e converteu aquel vello poema en canción. E trinta e cinco anos despois, velaí está, agora convertido en "película".
O MAIO
Aí vén o maio
de frores cuberto ...
Puxéronse á porta
cantándome os nenos;
i os puchos furados
pra min estendendo,
pedíronme crocas
dos meus castiñeiros.
Pasai, rapaciños, calados e quedos; que o que é polo de hoxe que darvos non teño. Eu sonvos o probe do pobo gallego: pra min non hai maio, pra min sempre é inverno! ...
Cando eu me atopare de donos liberto i o pan non me quiten trabucos e préstemos, e como os do abade frorezan meus eidos, chegado habrá estonces o maio que eu quero ...
Queredes castañas dos meus castiñeiros? ... Cantádeme un maio sin bruxas nin demos; un maio sin segas, usuras nin preitos, sin quintas, nin portas,
nin foros, nin cregos.
Manuel Curros Enríquez, Aires da miña terra
E para rematar, imos descubrir como construiu o seu MAIO a comunidade educativa do CEIP Campolongo de Pontevedra.